معاون سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک با اشاره به روند ساماندهی و تهیه محتوای آموزشی و بسته‌های تربیت و یادگیری برای کودکستان‌ها تاکید کرد که فضای کودکستان‌ها، فضای مدرسه‌ای نیست که بچه تا رفت، مداد و کاغذ و دفتر دستش بدهند. حداقل یک تا دوماه فرصت لازم داریم که بچه‌ها با محیط پیرامونی ارتباط بگیرند و بیاموزند که باید چه رفتاری انجام دهند.
رخساره فضلی در گفت‌وگو با روزهای طلایی، درباره وضعیت ساماندهی و تهیه محتوای آموزشی کودکستان‌ها اظهار کرد: تنظیم برنامه‌های درسی در سطح کلان بر اساس مصوبات موجود، برعهده سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی است؛ اما بررسی، تولید و تایید بسته‌های تربیت و یادگیری به عنوان منابع آموزشی و تربیتی که بچه‌ها باید از آنها استفاده کنند طبق اساسنامه سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک، برعهده سازمان ماست.
وی افزود: به همین دلیل برنامه‌ریزی برای بچه‌ها، جهت تهیه بسته‌های تربیت و یادگیری میان این دو سازمان و در قالب همکاری مشترک انجام می‌شود.
معاون سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک با اشاره به برگزاری رویداد یارستان کودکستان برای انتخاب تولیدات برتر حوزه کودک اظهار کرد: در این رویداد، بخش‌هایی از کار اعم از داوری و تایید محتوا را سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی انجام داده و محتواهایی که به عنوان برگزیده بعد از چهار مرحله داوری انتخاب و معرفی شده‌اند به سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی رفته و تایید شده‌اند و همکاری بین دو بخش وجود دارد.
فضلی ادامه داد: آنچه در حال حاضر وجود دارد این است که بسته‌های تربیت و یادگیری که در رویداد یارستان کودکستان حائز شرایط شناخته شده‌اند به دو دسته آثار “توصیه‌ای” و پیشنهاد شده و آثار “قابل استفاده” تقسیم شده‌اند. استفاده از آثار گروه دوم، منعی ندارد، ولی ما توصیه‌شان نمی‌کنیم. این آثار شناسنامه دارند و ویژگی‌های آنها را برشمرده‌ایم اما از آثار دسته اول که توصیه شده‌اند می‌توان انتخاب کرد.
وی افزود: تغییری که حادث شده، این است که قبلا این کار به شکل نیمه‌متمرکز انجام می‌شد اما امسال بنای ما بر این است که هر کودکستان خودش آن چیزی را که می‌خواهد انتخاب کند. محدودیت‌ها برداشته شده و لیستی در اختیار کودکستان‌ها قرار می‌گیرد که می‌توانند انتخاب کنند از کدام محتوا استفاده کنند.
معاون سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک با بیان اینکه لیست محتواها در اختیار همکاران در سراسر کشور قرار گرفته و بخشنامه آن نیز آماده شده و مراحل آخر مستندسازی را طی می‌کند گفت: البته باید این نکته را یادآور شوم که فضای کودکستان‌ها، فضای مدرسه‌ای نیست که بچه تا رفت، مداد و کاغذ و دفتر دستش بدهند و بگویند” بنشین سرجایت”. حداقل یک تا دوماه فرصت لازم داریم که بچه‌ها با محیط پیرامون و اطرافیانشان ارتباط بگیرند و بیاموزند که اگر چیزی ناراحتشان کرد یا وسیله‌ای را گم کردند و مواردی مانند آن، باید چه کنند.
فضلی ادامه داد: اینها مهارت‌هایی هستند که در ابتدای امر باید آموزش داده شوند. حالا اینکه بعدا کتاب و دفتری هم داشته باشند امکان‌پذیر و شدنی است. بنابراین حتی اگر کودکستان‌هایی هستند که محتوا را انتخاب کرده و می‌دانند باید چه کنند، توصیه ما این است که اصلا برای رفتن به سمت کارهای مداد و کاغذی عجله نکنند.
وی تاکید کرد که باید به دنبال این برویم که بچه‌ها در محیط بازی و از امکانات محیطی استفاده کنند. با دوستانشان و با طبیعت ارتباط بگیرند و تحرک داشته باشند. باید نشستن و کار مداد و کاغذی به خصوص در ماه‌های اول، به حداقل برسد.
انتهای پیام
