شاید گوشی‌های هوشمند امروزی از جهاتی به اندازه‌ی اوایل دهه‌ی ۲۰۱۰ هیجان‌انگیز نباشند، اما این گوشی‌ها تقریبا در تمام حوزه‌ها بهبود پیدا کرده‌اند. اگر گوشی‌های فعلی را در کنار گوشی‌هایی که حدود ۱۰ سال قبل عرضه شده‌اند قرار دهید، پیشرفت شگفت‌انگیز آن‌ها را می‌توانید مشاهده کنید. اما در میان بهبودهای مهم و چشمگیر، طی چند سال گذشته گوشی‌های هوشمند مشکلات مختلفی را بی سروصدا برطرف کرده‌اند. در ادامه به ۷ مورد از مشکلاتی می‌پردازیم که در گوشی‌های هوشمند جدید تا حد زیادی دیگر دیده نمی‌شوند.
۱. بهبود کیفیت نمایشگرهای اولد
نبرد نمایشگرهای اولد و LCD در اوایل حضور گوشی‌های هوشمند رقابت بسیار نزدیکی بود. در آن دوران گوشی‌هایی مانند گلکسی S و S2 از نمایشگر اولد استفاده می‌کردند ولی LG و HTC از نمایشگرهای LCD برای گوشی‌های خود بهره می‌بردند. در آن سال‌ها نمایشگرهای اولد چندان عالی نبودند و شرکت‌های مختلفی ترجیح می‌دادند که از نمایشگرهای LCD استفاده کنند.
یکی از مهم‌ترین مشکلات نمایشگرهای اولد گوشی‌های هوشمند این دوران معضل سوختگی نمایشگر بود که این اصطلاح برای مواقعی به کار می‌رود که قسمت یا قسمت‌هایی از نمایشگر دچار تغییر رنگ دائمی شده باشد. بسیاری از کاربران این گوشی‌ها با این مشکل روبرو می‌شدند و در کل پدیده‌ی رایجی بود. اگرچه در سال ۲۰۲۱ هم هنوز این مشکل وجود دارد، اما به لطف پیشرفت‌های به دست آمده، دیگر کمتر کسی با این مشکل روبرو می‌شود.
کیفیت کلی هم یکی دیگر از مشکلات این نمایشگرهای اولد بود و مثلا محتوای این نوع نمایشگرها زیر نور خورشید به سختی قابل مشاهده بود. اما حالا این نوع نمایشگرها در شرایط مختلف تجربه کاربری فوق‌العاده‌ای را به ارمغان می‌آورند. در نهایت باید به هزینه‌ی ساخت آن‌ها هم اشاره کنیم که طی این سال‌ها با کاهش هزینه‌های تولید، قیمت این نمایشگرها هم به طور قابل توجهی کمتر شده است. در حال حاضر حتی برخی گوشی‌های میان‌رده هم از نمایشگرهای اولد بهره می‌برند.
۲. عدم افت کیفیت حافظه‌ی داخلی در طول زمان
یکی دیگر از مشکلات گوشی‌های هوشمند این بود که عملکرد حافظه‌ی داخلی به مرور زمان ضعیف و ضعیف‌تر می‌شد. به‌عنوان مثال می‌توانیم به تبلت نکسوس ۷ اشاره کنیم در سال ۲۰۱۲ با حافظه‌ی بسیار کند eMMC معرفی شد. اما مشکل بزرگ‌تر روشی بود که پلتفرم اندروید برای مدیریت حافظه‌ی داخلی استفاده می‌کرد.
به همین خاطر در آن سال‌ها کاربران بعد از مدتی استفاده از تبلت‌ها و گوشی‌های اندرویدی، چشم‌انتظار کاهش سرعت حافظه‌ی داخلی آن‌ها بودند. خوشبختانه گوگل برای اندروید ۴.۳ به بعد از روشی موسوم به TRIM برای مدیریت حافظه‌ی داخلی استفاده می‌کند که با این کار، عملکرد این حافظه‌ها در بلندمدت به طور قابل توجهی بهبود پیدا کرده است.
۳. انتقال راحت داده‌های شخصی و فهرست مخاطبین
روزی روزگاری تعویض گوشی به معنای این بود که به طور دستی باید بخش بزرگی از فهرست مخاطبین را منتقل می‌کردید. اگرچه در سیم‌کارت تعدادی از این شماره‌ها ذخیره می‌شوند، اما شمار آن‌ها چندان زیاد نیست. اما در سال‌های اخیر دیگر کمتر کاربری با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کند. حالا به لطف استفاده از اکانت گوگل، تمام فهرست مخاطبین به راحتی از طریق اینترنت راهی گوشی جدید می‌شود.
جادوی اکانت گوگل همچنین به این معنا است که به راحتی می‌توانید به ایمیل‌های خود، عکس‌ها و فایل‌های ذخیره شده در فضای ابری و بسیاری از موارد دیگر دسترسی پیدا کنید. اما اگر بخواهید تمام فایل‌ها را از یک گوشی به گوشی دیگری منتقل کنید چه کارهایی باید انجام دهید؟ خوشبختانه برای این موضوع هم راهکارهای مختلفی ارائه شده است.
به عنوان مثال حالا به لطف اکانت گوگل، می‌توانید بک‌آپ گرفته شده در گوشی قدیمی خود را به گوشی جدید منتقل کنید. علاوه بر این، بیشتر شرکت‌ها برای گوشی‌های خود ابزار انتقال فایل تعبیه کرده‌اند تا بدون نیاز به نصب اپلیکیشن‌های جدید، قادر به انتقال فایل‌های مختلفی باشید.
۴. بهبود کیفیت زوم
در ابتدای فعالیت گوشی‌های هوشمند، کیفیت زوم دوربین بسیار بد بود و برای این کار فقط از زوم دیجیتالی استفاده می‌شد. اما در چند سال گذشته در این زمینه پیشرفت شگفت‌انگیزی به دست آمده است.
این روزها بسیاری از گوشی‌های رده‌بالا همراه با دوربین‌های تله‌فوتو مبتنی بر زوم ۲، ۳ یا ۵ برابری راهی بازار می‌شوند که در زمینه‌ی کیفیت زوم حرف زیادی برای گفتن دارند. حتی اخیراً شمار گوشی‌های دارای دو دوربین تله‌فوتو رو به افزایش است تا کاربران برای زوم کردن دست بازتری داشته باشند.
اگرچه همچنان بسیاری از گوشی‌ها دارای دوربین زوم نیستند، اما به لطف پیشرفت تکنولوژی‌های مربوط به پردازش تصویر، حتی کیفیت زوم دیجیتال هم بسیار بهتر از گذشته شده است. در همین زمینه می‌توانیم به دوربین‌های مبتنی بر رزولوشن بالا اشاره کنیم که همین موضوع افزایش کیفیت زوم دیجیتال را امکان‌پذیر کرده است.
البته این موضوع بدین معنا نیست که گوشی‌های بدون دوربین تله‌فوتو تصاویر زوم شده‌ی فوق‌العاده‌ای را ارائه می‌دهند، اما نسبت به گوشی‌های چند سال گذشته کیفیت این تصاویر بسیار بهتر شده است. بنابراین برای ثبت عکس با زوم دو برابری، زوم دیجیتال تا حد زیادی می‌تواند کاربران را راضی نگه دارد.
۵. فضای ذخیره‌سازی بیشتر
حدود ده سال قبل، بهره‌گیری گوشی از ۸ گیگابایت حافظه‌ی داخلی قابل افزایش پدیده‌ی رایجی بود و مثلا گوشی‌های پرچم‌دار همراه با حافظه‌ی ۱۶، ۳۲ یا ۶۴ گیگابایتی عرضه می‌شدند. روی هم رفته در آن دوران کمبود فضای ذخیره‌سازی یکی از بزرگ‌ترین مشکلات گوشی‌های هوشمند محسوب می‌شد.
اما حالا در سال ۲۰۲۱ دیگر این موضوع نگرانی بزرگی محسوب نمی‌شود. طی این سال‌ها هزینه‌های تولید حافظه‌های ذخیره‌سازی کاهش پیدا کرده و به همین خاطر شرکت‌ها ظرفیت فضای ذخیره‌سازی گوشی‌های خود را به طور قابل توجهی افزایش داده‌اند. حتی گوشی ۹۰ دلاری ردمی ۹A همراه با ۳۲ گیگابایت حافظه‌ی داخلی راهی بازار شده و کاربران با خرید گوشی ۱۸۰ دلاری گلکسی M12 می‌توانند از ۱۲۸ گیگابایت فضای ذخیره‌سازی بهره ببرند. در این میان فقط تعداد محدودی از گوشی‌های بسیار ارزان مبتنی بر اندروید Go از ۱۶ گیگابایت حافظه استفاده می‌کنند.
از دیگر دلایل کاهش اهمیت این مشکل می‌توانیم به همه‌گیری فضای ذخیره‌سازی ابری اشاره کنیم. اگرچه مثلا گوگل فوتوز دیگر فضای نامحدود ارائه نمی‌دهد، اما کاربران کماکان بدون نیاز به پرداخت پول می‌توانند از ۱۵ گیگابایت فضا برای ذخیره‌سازی عکس و فیلم استفاده کنند. همچنین کاربران با پرداخت فقط ۲ دلار در ماه می‌توانند از ۱۰۰ گیگابایت فضای گوگل درایو بهره ببرند.
در نهایت به لطف همه‌گیری کدک‌های HEVC و HEIF، عکس‌ها و ویدیوها نسبت به گذشته فضای کمتری را اشغال می‌کنند. باید خاطرنشان کنیم سرویس‌های محبوبی مانند یوتیوب و اینستاگرام هم از کدک HEVC پشتیبانی می‌کنند.
۶. عکاسی HDR
یکی از بزرگ‌ترین مشکلات گوشی‌های هوشمند اولیه بحث کیفیت پایین عکس‌های HDR بود. دوربین برای ثبت عکس HDR معمولا چندین فریم مبتنی بر نوردهی‌های مختلف را ترکیب می‌کند تا تصویر نهایی محدوده‌ی دینامیکی وسیع‌تری داشته باشد. به همین خاطر تصویر موردنظر در تیره‌ترین و روشن‌ترین بخش‌ها جزئیات بیشتری ارائه می‌دهد.
اما در بین گوشی‌های هوشمند اولیه، به دلیل ضعف دوربین‌ها و پردازنده‌ها قادر به ثبت عکس‌های HDR باکیفیتی نبودند. ولی در اواسط دهه‌ی ۲۰۱۰ به لطف گوشی‌هایی مانند گلکسی S5 کیفیت این نوع عکس‌ها متحول شد. این گوشی‌ها سرعت فرایند HDR را به طور قابل توجهی افزایش دادند و مشکلات همیشگی آن را برطرف کردند. در این میان، شرکت‌هایی مانند سامسونگ و گوگل قابلیت HDR را به حالت پیش‌فرض تبدیل کرده‌اند زیرا از نظر سرعت دیگر تفاوت چندانی با حالت معمولی ندارد.
۷. همه‌گیری حسگر اثر انگشت و بهبود کیفیت آن
در ابتدا برای افزایش امنیت گوشی و قفل کردن آن باید از راهکارهایی مانند الگو یا پین کد استفاده می‌کردید. اما در سال ۲۰۱۱ گوشی‌هایی مانند موتورولا Atrix همراه با حسگر اثر انگشت عرضه شدند که البته نسبت به شرایط فعلی از نظر دقت و سرعت حرفی برای گفتن نداشتند.
اما حالا صدها میلیون گوشی موجود در دست کاربران از حسگر اثر انگشت یا سیستم تشخیص چهره بهره می‌برند. در این میان حتی گوشی‌های بسیار ارزان‌قیمتی مانند موتو E و نوکیا ۲.۴ هم دارای حسگر اثر انگشت هستند. بهترین ویژگی حسگرهای اثر انگشت جدید این است که تقریبا تمام آن‌ها سرعت بالایی دارند و بسیار دقیق هستند.
در حال حاضر خوشبختانه کیفیت حسگر اثر انگشت زیر نمایشگر هم بسیار بهتر از گذشته شده است. این نوع حسگرها به غیر از آنلاک کردن گوشی کاربردهای دیگری هم دارند و مثلا می‌توانیم به استفاده از اثر انگشت برای باز کردن فایل‌های مهم یا ورود به اپلیکیشن‌های حساس اشاره کنیم. / مجله دیجی کالا
