صدایشان دیگر رمق انتقاد کردن هم ندارد. خسته شده‌اند؛ از وضعیت نامطلوب و کرونایی که یک‌شبه آمد، اما دوسالی است که مهمان کسب و کارهایشان است. هنرمندان حوزه صنایع دستی درحال حاضر در کنار نگرانی برای بالا بردن آمار فروششان باید هر لحظه دلهره قطع شدن بیمه را همواره چون باری بر دوش بکشند.
بیمه یکی از امکاناتی که همه افراد از هر صنفی تا پیش از رسیدن به سن بازنشستگی برای دست یافتن به آن تلاش می‌کنند. در این میان برخی افراد خوش‌شانسی آورده و زمانی که دیگر توان کار کردن ندارند، از خدمات بیمه بهره‌مند می‌شوند. برای بیشتر هنرمندان حوزه صنایع دستی اما گویا تحت پوشش بیمه قرار گرفتن درنهایت به کوه مرتفعی تبدیل می‌شود که کمتر هنرمندی با موفقیت آن را فتح می‌کند.
مدت زمان زیادی از به تصویب رسیدن جزییات معافیت بیمه‌ای قالیبافان و شاغلان صنایع دستی نمی‌گذرد اما همچنان تلاشی از سوی مسئولان صنایع دستی کشور برای قرص کردن دل هنرمندانی که بدون کارفرما اقدام به بیمه خود کرده‌اند، دیده نمی‌شود و این درحالی است که در میان هنرمندان این حوزه نیز تضادی درمورد این جزییات دیده می‌شود.
در تماس تلفنی با چند هنرمند پیشکسوت حوزه صنایع دستی، پای درددل این هنرمندان نشستیم و باید بگویم که اگر به سناریوهای غم‌انگیز علاقه دارید، درددل‌های این پیشکسوتان درباره مشکل بیمه و وضعیت معیشتی نامناسبشان دقیقا متناسب با سلیقه شما خواهد بود.
نازی فیروزی یکی از هنرمندان این حوزه است. او که حالا حدودا ۶۰ سال سن دارد، نه عضو موسسه هنرمندان پیشکسوت است و نه تحت پوشش بیمه قرار دارد. با صدایی که گویی از تکرار مشکلات خسته شده، درباره مشکل بیمه به خبرنگار روزهای طلایی چنین گفت: «دیگر اصلا به ما اهمیت ندادند. شاید با خودشان فکر کردند که ما به زودی از دنیا خواهیم رفت و تمام می‌شود. من دوستانی را دیدم که خیلی با بیمه مشکل داشته‌اند. دوستانی داشتم که بیمه‌هایشان را پرداخت کردند اما پس از مدتی منحل شده است.»
او ادامه داد: «شاید برایتان جالب باشد بدانید که برای پیشکسوتان پول جمع‌آوری می‌کنند تا بتوانند در بیمارستان بستری شوند. بالاخره یک گوشه‌ای از هویت ملی ما همین هنرمندان هستند اما هیچ توجهی به آن‌ها نمی‌شود به طوری که وقتی هنرمندی فوت می‌کند، برای برگزاری مراسم خاکسپاری او گلریزان می‌کنند.»
فیروزی همچنین اضافه کرد: «به یاد دارم که زمان آقای احمدی‌نژاد گفته شد هرکسی که حتی پولک‌دوزی بلد باشد، می‌تواند بیمه شود؛ بنابراین آموزشگاه‌ها پول دریافت می‌کردند و مدرکی می‌دادند در صورتی که این افراد اصلا هنرمند نبودند. عده‌ای رفتند و به این طریق تحت پوشش بیمه قرار گرفتند و من فکر می‌کنم درست همان زمان همه چیز تغییر کرد.»
او با انتقاد از کارشناسان مسئول برای اعطای درجه هنری به هنرمندان اظهار کرد: «سال‌هاست به این موضوع که صنعتگر هم هنرمند محسوب می‌شود، تأکید کرده و گفته‌ایم که باید هنرمند را درجه‌بندی کرد. نه اینکه یک خانم یا آقایی که کمتر از من می‌داند، پرسش و پاسخ کند و بعد بگویند بیایید درجه هنریتان را بگیرید. این درجه دیگر به چه درد من می‌خورد؟»
این هنرمند در نهایت گفت: «سال‌هاست که گفته‌ایم و هیچ اثری نداشته است. شما فکر نکنید که ما بی‌خیال نشسته‌ایم و فقط غر می‌زنیم. بارها گفته‌یم، اما ترتیب اثر داده نمی‌شود.»
سیدهاجر ندافی ماسوله یکی دیگر از هنرمندان حوزه صنایع دستی است که در شهر ماسوله فعالیت دارد. او که حدودا سه سال از قطع شدن بیمه‌اش سپری می‌شود، درباره این مشکل چنین اظهار کرد: «من نزدیک شش هفت سال بیمه پرداخت کردم اما چون با کمی تأخیر پرداخت کرده بودم، بیمه‌ام قطع شد و این درحالی است که من خودم در حوزه بافندگی حتی درحال حاضر مشغول به فعالیت هستم و کار می‌کنم. کارهایم را جلو در منزلم می‌گذارم و می‌فروشم. من از سال ۱۳۹۷ بیمه‌ام باطل شد و خیلی پیگیری کردم اما به نتیجه‌ای نرسیدم. در استان گیلان اهمیت ندادند و گفتند ما نمی‌توانیم بیمه‌ات را برقرار کنیم.»
او ادامه داد: «من مشکل آرتروز دارم و باید دارو بگیرم. برای همین رفتم و خودم را بیمه مشاغل خانگی کردم اما خیلی گران است و برای من از نظر اقتصادی به‌صرفه نیست. حق من است که بیمه صنایع دستی باشم. چرا من که بافنده هستم و کارم صنایع دستی است، باید بیمه‌ام باطل شود؟»
او درباره تأخیر در پرداخت بیمه‌اش گفت: «آن‌ها می‌گویند سه ماه تأخیر داشتی ولی من خودم ۱۳۹۷/۰۷/۰۱ که باید پرداخت می‌کردم، ۱۳۹۷/۰۷/۰۲ پرداخت کردم. در دوره کرونا ما خیلی شکست خوردیم و هیچ توریستی نبود. الان هم وضعیت بد نیست. باز هم شکر که مسافران از ما حمایت می‌کنند. در تعطیلات نوروز هم متأسفانه برف شد و مسافری نیامد.»
زیبا اسلامی از دیگر هنرمندان آسیب‌دیده از مشکل بیمه در حوزه صنایع دستی محسوب می‌شود. او در گفت‌وگویی با روزهای طلایی، با معضل خواندن کارشناسان صنایع دستی گفت: «دو سال پیش ما را تحت عنوان «بیمه جدید قالیبافان» بیمه کردند. به ما گفته شد این بیمه یک‌ساله است، منتها همان زمان هم گفتند یک جورهایی در حرف یک‌ساله است و ادامه خواهد داشت. ما آمدیم و بیمه شدیم اما سال بعد درست پس از عید متوجه شدیم که بیمه‌مان قطع شده است. فکر کنم در کل ایران ۸۰۰ نفر هستیم که تحت عنوان «بیمه جدید قالیبافی» تحت پوشش قرار گرفتیم.»
او ادامه داد: «گفتند درست می‌شود و رایزنی کردند و درست شد. باز هم سال پیش این اتفاق افتاد و امسال هم همین‌طور. بیمه ما مرتب بعد از عید قطع می‌شود و با تصویب جزییات معافیت بیمه‌ای، درست شدن آن خیلی بعید به نظر می‌رسد.»
وضعیت حال حاضر صنایع دستی کشور معلولی است که از علت‌های متعدد از جمله ارائه آمارهای نادرست، سیاستگذاری نامناسب، نابلدی دست‌اندرکاران این حوزه و… ناشی شده است و اکنون هنرمندان را به دردی مبتلا کرده که کمتر کسی توانایی پیدا کردن دوای آن را دارد. خبرنگار روزهای طلایی همچنین با هنرمندان پیشکسوتی تماس داشته که به دلیل محدودیت سنی دیگر نمی‌توانند تحت پوشش بیمه قرار بگیرند و این درحالی است که از کمتر حمایتی نیز برخوردار هستند.
انتهای پیام
