اسب‌ها از حیوانات پستاندار هستند و اکثر نژاد‌های آن اهلی هستند. مهم‌ترین ویژگی این حیوان زیبا و قدرتمند که باعث توجه انسان‌ها شده، توانایی در حفظ تعادل هنگام راه رفتن و دویدن سریع است. از نزدیک به چهارهزار سال پیش از میلاد تاکنون انسان‌ها سعی در اهلی کردن اسب‌ها داشته‌اند و در این کار بسیار موفق بوده‌اند. امروزه اکثر نژاد‌های اسب اهلی هستند. اسب‌ها به خصوص قبل از اختراع ماشین و صنعتی شدن بسیاری از کارها، کمک‌حال انسان‌ها در انجام امور بوده‌اند. اسب‌ها به وفاداری و نجابت معروف هستند.
سیر تکاملی اسب
از نظر تکاملی، منشاء اسب‌های امروزی پستانداری کوچک شبیه روباه است که در طی میلیون‌ها سال تکامل پیدا کرده است. طبق یافته‌های فسیلی، این جانور چیزی حدود ۳۰ تا ۳۵ سانتی‌متر بوده و برای حرکت و راه رفتن از کف پنجه‌های خود استفاده می‌کرده است. این حیوان در سیر تکاملی خود رشد کرده و عادت غذایی آن از میوه خواری به علف خواری تغییر پیدا کرده است و پس از میلیون‌ها سال به شکل اسب‌های امروزی درآمده است. تحقیقات نشان می‌دهد که اسب‌های ترکمن ایرانی، بیشترین شباهت را به اجداد خود دارند.
طول عمر اسب
طول عمر اسب‌ها به عوامل مختلفی از جمله شرایط زندگی، میزان فعالیت و نژاد آن‌ها بستگی دارد؛ اما عمر هر اسب به طور متوسط چیزی حدود ۲۵ تا ۳۰ سال است. البته گونه‌هایی از اسب نیز وجود دارند که می‌توانند بیش از این هم عمر کنند و به سن چهل‌سالگی نیز برسند.
غذا و روش نگهداری اسب
غذای اصلی اسب‌ها علوفه‌ای است که از یونجه خشک یا چراگاه‌ها تامین می‌شود. می‌توان اسب‌های پرجنب و جوش‌تر را با غلات تازه نیز تغذیه کرد، اما حتی در این حالت هم باید بیش از پنجاه درصد غذای اسب از علوفه باشد.
اسب باید در تمام طول روز و شب به آب دسترسی داشته باشد. هر اسب به طور متوسط چیزی حدود ۴۰ لیتر در روز آب می‌نوشد. اسب‌ها باید در باد و باران سرپناه مناسبی داشت باشند. همچنین باید به طور روزانه از اصطبل بیرون برده شوند و تحرک و تمرین روزانه داشته باشند. برس کشیدن بر روی مو‌های اسب برای سلامت پوست و رشد موهایش اهمیت دارد.
محل نگهداری اسب
اسب‌های پرورشی در اصطبل نگهداری می‌شوند و بیشتر زمان زندگی خود را نیز در اصطبل به سر می‌برند، بنابراین باید توجه داشت که محل زندگی آنان استاندارد باشد. برای مثال محل اصطبل از نظر جغرافیایی باید نورگیر باشد و همچنین باید حرارت ثابتی داشته باشد. دیواره‌های اصطبل باید طوری تعبیه شوند که به بدن اسب آسیبی نرسد. بهتر است جای کافی برای دراز کشیدن، ایستادن و حرکت مختصر اسب وجود داشته باشد. همچنین بهتر است اصطبل‌هایی که چند اسب دارند طوری طراحی شوند که اسب‌های مختلف یکدیگر را ببینند و اسب تمام مدت تنها نباشد.
بیشتر بخوانید
دانستنی‌ها و راز‌های جالب درباره اسب‌ها به شرح زیر است:
اسب‌ها نمی‌توانند از راه دهان نفس بکشند و تنها عضوی که آنان را به تنفس قادر می‌کند، بینی آنان است.
اسب‌ها هنگام نشستن یا دراز کشیدن نسبت به زمانی که ایستاده‌اند انرژی بیشتری صرف می‌کنند.
یک پای اسب نسبت به پای دیگر آن کوتاه‌تر است. با توجه به اینکه اسب به کدام سمت تکیه می‌کند، می‌توانید تشخیص دهید که سمت کوتاه‌تر کدام است.
اسب‌ها می‌توانند همزمان به دو نقطه نگاه کنند.
یک اسب می‌تواند هم به صورت دراز کشیده و هم به صورت ایستاده بخوابد.
چشم‌های اسب‌ها از چشم‌های دیگر پستانداران بزرگتر است و به آنان دید تقریباً ۳۶۰ درجه‌ای می‌دهد.
اسب‌هایی که گروهی زندگی می‌کنند به صورت همزمان نمی‌خوابند و در هر زمانی حداقل یکی از آن‌ها بیدار است که نگهبان دیگران باشد.
