تقریبا ۱۴ سالی می‌شود که موزه صنایع دستی معاصر ایران تعطیل است و از طرفی حدود یک سالی می‌شود که مسئولان صنایع دستی کشور بازگشایی مجدد آن را زمزمه می‌کنند. همزمان با فرا رسیدن هفته میراث فرهنگی و روز جهانی موزه ها به نظر می‌رسد طرح این پرسش که افتتاح این موزه به کجا رسید و چرا با گذشت یک سال از اعلام خبر بازگشایی آن، هنوز افتتاح نشده، در خور توجه است.
دولت نو شد، مدیران نو شدند و به نظر می‌رسد حالا زمان آن رسیده باشد تا پرونده وعده‌هایی که در دوره مدیران قبلی هنوز باز مانده و همچنان در حال خاک خوردن است، بیرون کشیده شود تا برخی از آنها را به مدیران فعلی یادآوری کرد. از صنایع دستی تا میراث فرهنگی و هنرهای تجسمی با کمی بررسی دقیق می‌توان چندین نمونه از این وعده‌های به اجرا نرسیده را پیدا کرد؛ افتتاح موزه صنایع دستی معاصر ایران یکی از همین پرونده‌هاست.
مکانی که زمانی به عنوان موزه صنایع دستی ایران شناخته می شد، در یکی از بناهای قدیمی دو طبقه در مجموعه سعدآباد قرار دارد و احتمال می‌رود که به قرن ۱۴ قمری یعنی اوایل حکومت پهلوی اول تعلق داشته باشد.
این مکان زمانی در دو طبقه به نمایش آثار صنایع دستی ایران می‌پرداخت که طبقه اول آن ۱۹۶ متر مربع زیر بنا و ۳۱۰ متر مربع مساحت دارد. یکی از اقداماتی که در رابطه با این موزه انجام شد و آن را تبدیل به مکان مناسبی به منظور نمایش آثار صنایع دستی کرد، تغییر طراحی خارجی و مرمت آن توسط مهندس فیروزه اطهاری و هومن صدر بود.
ویدا توحدی، مدیرکل دفتر آموزش و ترویج معاونت صنایع دستی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در سوم شهریور ماه سال ۱۴۰۰ درباره این موضوع چنین اظهار کرده بود: «از سال ۱۳۷۳ در ساختمان مرکزی سازمان صنایع‌دستی وقت، واقع در میدان ولی عصر تهران مجموعه‌ای نفیس و برگزیده از بهترین آثار صنایع‌دستی استادان بنام و صاحب‌سبک خریداری شده بود که از سال ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۵ به ساختمان ولنجک انتقال یافت.»
او همچنین گفته بود: «در سال ۱۳۹۹ عزمی در مسئولان امر برای احیا و بازگشایی موزه های با این آثار در مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد پدید آمد و پس از بررسی‌ها و رایزنی‌های تخصصی، سرانجام مقرر شد فضایی مناسب در مجموعه مذکور برای این منظور اختصاص داده و در کمترین زمان ممکن برای بهره‌برداری آماده شود.»
توحدی یک سال قبل با اشاره به این نکته که تمام امور اصلی این بازگشایی به پایان رسیده، گفته بود: «در آینده‌ای نزدیک شاهد بازگشایی این موزه خواهیم بود. وجود چنین موزه‌ای، علاوه بر افزایش اعتبار صنایع‌دستی معاصر، کانونی محوری به‌منظور پژوهش و دریافت الگوی مناسب با زمان کنونی برای دانشجویان و علاقه‌مندان مربوطه نیز خواهد بود.»
فرا رسیدن هفته میراث فرهنگی باعث شد تا خاک‌های نشسته شده بر روی این پرونده را کنار بزنیم و ضرورت راه اندازی موزه صنایع دستی معاصر ایران را که ۱۴ سال از تعطیلی آن سپری می‌شود، مطرح کنیم. علی‌رغم اینکه یک سال از منتشر شدن خبری که بازگشایی این مکان را وعده می داد سپری می‌شود، اما با توجه به اینکه همچنان این مهم عملیاتی نشده، انتظار می‌رود که این آثار در حال حاضر در یکی از مخزن‌های کاخ سعدآباد نگهداری شوند و این درحالی است که پیش‌تر خبرهایی مبنی بر تخریب برخی از آنها به دنبال نگهداری نامناسب منتشر شده بود. این اشیا بیش از ۲۰۰۰ اثر هستند که اغلب به هنرمندان برجسته صنایع دستی تعلق دارند که برخی از آنان دیگر در قید حیات نیستند.
درحالی که شاید به نظر می‌رسد پیگیری برای افتتاح این مکان از سوی مسئولان صنایع دستی به فراموشی سپرده شده، اما همچنان ضرورت افتتاح آن برای اینکه این آثار در معرض دید علاقه‌مندان قرار بگیرند، وجود دارد.
ویدا توحدی، مدیر کل دفتر آموزش و ترویج صنایع دستی در گفت وگویی جدید درباره روند افتتاح این موزه به خبرنگار روزهای طلایی می گوید: «متأسفانه مدیر موزه که تغییر کرد، برنامه‌های ما کمی تحت تأثیر قرار گرفتند.»
او ادامه می دهد: «اینگونه نیست که ما رها کرده باشیم. همچنان در حال تلاش هستیم تا این آثار بالاخره در معرض دید مخاطبان قرار گیرند.»
مدیر کل دفتر آموزش و ترویج صنایع دستی همچنین تخریب برخی از این آثار را رد می کند.
به گزارش روزهای طلایی، قصه‌ی تغییر یک مدیر و برنامه‌هایی که به دنبال آن فراموش می‌شوند هر بار در حوزه ای رقم می خورد و امید می رود این بار یقه صنایع دستی و موزه اش را نگرفته نباشد.
انتهای پیام
