علیرضا وفایی مربی سوارکاری گفت: مهم‌ترین نژاد‌های اسب در ایران مخصوص به اسب‌های ترکمن است، زیرا نژاد آن طوری است که رشته‌های کورس، پرش و دراسژ (ورزش‌های ۳ گانه) از آن بهره می‌برند. نقطه قوتی که اسب‌های ترکمن نسبت به دیگر اسب‌ها دارند این است که از گردن ضعیف و گوش کوچک و هوش بالا برخوردار هستند.
مربی سوارکاری درباره استفاده مردم از اسب گفت: ورزش سوارکاری از قدیم هیچ تبلغی نداشته و مانند فوتبال و کشتی مسابقاتش پخش نمی شود و به همین دلیل مردم از رشته سوارکاری اطلاع چندانی ندارند. همچنین به خاطر هزینه هایی که در سوارکای وجود دارد باشگاه ها معمولا به صورت شخصی اداره می شوند. هزینه آموزش سوارکاری زیاد سنگین نیست، هزینه آن زمانی زیاد می شود که فرد آموزش دیده بخواهد در مسابقات شرکت کند. لازمه شرکت در مسابقات این است که فرد یک اسب شخصی داشته باشد.
اسب های ترکمن بهترین گزینه برای آموزش سوارکاری است
وفایی گفت: اسب‌های ترکمن از قد‌های ۱۵۱ تا ۱۷۰ برخوردار هستند. در نژاد‌های اروپایی قد اسب‌ها از ۱۶۰ تا ۱۷۵ یا بیشتر است. فدراسیون سوارکاری در چند سال گذشته برای اسب‌ها جام‌های مخصوصی در نظر گرفته و باعث شده اسب‌های ترکمن دوباره احیا شوند. من به مردم توصیه می‌کنم که هر کسی که بخواهد سوارکاری را شروع کند، ابتدا کار خود را با اسب‌های ترکمن آغاز کند، زیرا سوارکاری او در آینده محکم و قوی خواهد بود.
بیشتر بخوانید
اسب ها چه زمانی از انسان عصبانی می شوند؟
مربی سوارکاری گفت: رشته سوارکاری در سراسر دنیا و به خصوص در اروپا از حامیان مالی برخوردار است و افرادی که در کشورهای اروپایی زندگی می کنند استعدادیابی می شوند و هر کسی استعداد سوارکاری داشته باشد روی آن سرمایه گذاری می کنند. متاسفانه در ایران به اینگونه نیست و ما از همان ابتدا با هزینه شخصی اسب تهیه می کنیم و چیزی هم به نام استعدادیابی در ایران وجود ندارد. اسب ها در طبیعت شکار می شوند، یعنی شکارچی وقتی بخواهد اسبی را شکار کنند او را از پهلو می گیرد و اگر اسب از آن ناحیه احساس خطر کند شروع به لگد زدن می کند. ما باید یاد یگریم با اسب ها چگوه رفتار کنیم که احساس خطر نکنند. اسبی که گوش های خود را به عقب می برد یعنی احساس خطر کرده و حالت تهاجمی به خود می گیرد.
