مراقبت از سم اسب دنباله دار

از اسب به عنوان نجیب تریم حیوان یاد می شود و باید صاحبان اسب ها باید هر روز از سلامتی اسب شان اطلاع حاصل کنند. بهترین روش‌های پیرایش و نعل زدن باید در اسب‌ها دنبال شود تا مطمئن شوید اسب شما در هنگام سفر در مسیر‌ها سالم می‌ماند. در هفته می‌توانید به مسیر‌های پیاده‌روی بروید تا سم اسب خود را مورد بررسی قرار دهید.

آناتومی پایه سم

دیواره سم جدید به طور مداوم در نوار کرونر، جایی که سم اسب شما به پوست و مو می‌رسد، تشکیل می‌شود. رشد به طور متوسط (۰.۶ سانتی متر) در ماه است، بنابراین ۶ تا ۱۲ ماه طول می‌کشد تا رشد جدید به سطح زمین سم برسد. پس از آسیب، دیواره سم بازسازی نمی‌شود. باید با رشد جدید جایگزین شود (یا با استفاده از مواد ترمیم سم در حفاری نسبتاً گران قیمت و کار فشرده).

دیواره سم بیرونی متراکم‌ترین است و به تدریج نسبت به ساختار‌های داخلی اطراف استخوان تابوت انعطاف پذیرتر می‌شود. درست در داخل دیواره بیرونی سم، خط سفید وجود دارد، جایی که ورقه‌ها (بافت‌های برگ‌مانند به هم پیوسته) دیواره را به استخوان تابوت متصل می‌کنند. خط سفید یک کمانی را تشکیل می‌دهد که هنگام برداشتن آن در قسمت زیرین پای اسب شما قابل مشاهده است. همچنین جایی است که کشتی‌بان شما میخ‌هایی را می‌کوبد که کفش‌ها را به سم اسب‌تان محکم می‌کند.

گزینه‌های کفش

هنگام تصمیم گیری در مورد نحوه مراقبت از پای اسب خود، قانون اساسی این است که طبیعی‌ترین روش ممکن را انتخاب کنید که از ساختار‌های داخلی حساس محافظت کند و در عین حال به آن‌ها اجازه دهد عملکرد‌های مورد نظر خود را انجام دهند. این عملکرد‌ها شامل حمایت از وزن اسب، انبساط و انقباض در حین حرکت اسب، ایجاد مکانیسم جذب شوک و پمپاژ خون مملو از مواد مغذی به ساختار‌های سم داخلی است.

پابرهنه

طبیعی‌ترین روش درمان سم این است که هر چهار تا ۶ هفته یک‌بار دیواره‌های سم اسب خود را کوتاه کنید و پا‌های او را صاف نگه دارید. در بسیاری از مناطق، زمین نرم و شنی و یا سواری سبک این عمل را به رایج‌ترین و مطلوب‌ترین عمل تبدیل می‌کند. این به ساختار‌های سم اسب شما اجازه می‌دهد همانطور که طراحی شده‌اند حرکت کنند و باعث رشد یک قورباغه قوی و میله‌ها (چین‌های داخل دیواره سم، واقع در دو طرف قورباغه) می‌شود و پابرهنه رفتن کشش خوب را نیز فراهم می‌کند. بدون لوازم جانبی فولادی، اسب‌های پابرهنه نیز در صورت برخورد تصادفی به پا‌های مقابل در حین حرکت، کمتر به خود آسیب می‌رسانند. آن‌ها همچنین در هنگام بازی یا فرار کمتر به همتایان خود (یا شما!) آسیب می‌رسانند.

کفش جلو

اگر اسب شما به حداقل محافظت نیاز دارد، ممکن است بخواهید از کفش‌های جلو استفاده کنید. ترنر خاطرنشان می‌کند که اسب‌ها بیشتر وزن خود (۶۰ ٪) را در قسمت جلویی خود حمل می‌کنند. در نتیجه، برخی از اسب‌ها ممکن است صدمات بیشتری را در جلو تجربه کنند و به دلایل حفاظتی یا درمانی به کفش نیاز داشته باشند. اما اگر متوجه شدید که سم‌های اسب‌تان به‌طور ناهموار یا سریع‌تر از رشدشان ساییده می‌شوند، یا اگر اسب شما مستعد آسیب‌دیدگی در کف پای عقب است، بهتر است روی هر چهار پا کفش داشته باشیم.

کفش دور تا دور

برای اسب‌های دنباله‌دار متوسط، کفش‌های فولادی در اطراف بهترین گزینه هستند. اما یکی از مشکلاتی که او اغلب در اسب‌های دنباله دار می‌بیند کفش‌های کشیده است. صدمات خورشیدی (کبودی و سوراخ) مشکلات بالقوه برای اسب‌های دنباله دار سوار در شرایط صخره‌ای هستند. فلمینگ در ناحیه انگشتان این اسب‌ها – جایی که نوک استخوان تابوت قرار دارد – بیشتر از برخی رشته‌ها کف می‌گذارد. او می‌گوید: «همچنین، کوتاه کردن محافظه کارانه و در عین حال مناسب قورباغه و میله‌ها به حفظ یکپارچگی ساختاری پا کمک می‌کند.

برای اسب‌هایی که به‌طور طبیعی بیشتر از سایرین در اثر سایش کف پای خود را از دست می‌دهند، لنت‌های چرمی یا پلاستیکی می‌توانند آسیب کف پا را کاهش دهند.» و برای چنگ زدن بیشتر بر روی خاک، می‌توانید از یک جاروبرقی کامل استفاده کنید، یک کفش فولادی محکم که دارای یک لبه بیرونی تهاجمی‌تر برای کشش و پایداری بهتر است.

کشش اضافه شد

برای سواری بر روی یخ، برف‌های سخت، یا زمین‌های لغزنده یا صخره ای، دستگاه‌های کششی می‌توانند اسب شما را مطمئن‌تر کنند و همچنین عمر کفش را طولانی‌تر کنند. برخی از گزینه‌ها عبارتند از:

بوریوم:کشتی‌ران تکه‌های این فلز با کشش بالا را روی کفش‌های سنتی در گودال‌های آب ذوب می‌کنند. برای استفاده در اسب‌هایی که روی پیاده‌رو‌ها و زمین‌های یخ زده هستند، بهترین است. ترنر می‌گوید: «بزرگترین استفاده در منطقه من برای سورتمه زدن و اسکی سواری (جایی که اسب به ترتیب سورتمه یا شخصی را که روی اسکی می‌کشد) و برای یخ و بسته برف نرم است. معایب احتمالی شامل صدمات تماسی و فرسودگی بیش از حد سوراخ میخ (به دلیل قدرت گرفتن کفش) است که می‌تواند به دیواره سم و همچنین کف غرفه و تریلر، تشک‌های راهرو و/یا روسازی آسیب برساند.

ناودانی: میخ‌های شیری یا پیچ دار را می‌توان روی کفش‌های فلزی اعمال کرد.

کالک: این کفش‌های کگ (فلزی استاندارد) دارای گیره‌های پنجه و پاشنه هستند.

تنگستن: پین‌های کاربید تنگستن آماده شبیه کالک هستند، اما به جای استفاده از آهنگر و ابزار‌های فلزکاری، به مته نیاز دارند.

محافظت از تمام پا

سپس اسبی معادل یک کفش کوهنوردی وجود دارد: چکمه‌های سم از کل دیواره سم و کف آن محافظت می‌کنند؛ و از آنجایی که برای استفاده از چکمه‌های سم نیازی به تماس با کشتی‌گیر خود ندارید، این کفش‌ها کفش‌های انتخابی خوبی برای اسب‌هایی هستند که معمولاً با پای برهنه می‌روند، و برای بسته‌بندی کیف‌های زین یا تریلر در صورتی که به‌طور مرتب کفش‌های نعل می‌زنید، مفید هستند. اسب کفشی را در مسیر پرتاب می‌کند. تولیدکنندگان آن‌ها را سبک وزن می‌دانند و سوراخ‌هایی در دیواره سم اسب شما باقی نمی‌گذارند. آن‌ها اجازه خم شدن و حرکت طبیعی سم را می‌دهند، از ضربه مغزی محافظت می‌کنند و با سطوح مختلف کشش همراه هستند. آن‌ها همچنین با ناودانی زمستانی برای کشش بیشتر در دسترس هستند.

جایگزین‌های دیگر

گاهی اوقات، اگر دیواره اسب نتواند میخ‌ها را در خود جای دهد (مثلاً جایی که دیواره سم در اثر یک کفش کشیده شده پاره شده است) استفاده از کفش‌های چسب دار را توصیه می‌کنند. فلمینگ اضافه می‌کند که برخی از کفش‌های چسب‌دار ساخته شده از لاستیک انعطاف‌پذیر به‌عنوان «لاستیک‌های یدکی» برای حمل در کیسه زین یا تریلر مناسب هستند و بدون فریر یا میخ به کار می‌روند.

بیشتر بخوانید

رژیم غذایی و ملاحظات بهداشتی

به خاطر داشته باشید که مراقبت از نیاز‌های تغذیه‌ای اسب خود به درستی از پای او نیز حمایت می‌کند. برای اسب‌های مستعد ابتلا به سندرم متابولیک، که در آن به انسولین مقاوم می‌شوند و منجر به لامینیت حاد و مزمن می‌شوند، یک رژیم غذایی متعادل به‌ویژه حیاتی است. رژیم‌های پرچرب و کم نشاسته که برخی شرکت‌ها تولید می‌کنند و قند را برای مبارزه با مقاومت به انسولین پایین نگه می‌دارند، می‌توانند مفید باشند. “ورزش نیز بسیار مهم است – ۳۰ دقیقه دو تا سه بار در هفته می‌تواند برای بهبود آرام آرام مقاومت به انسولین کافی باشد. ” همچنین این اسب‌ها را از مراتع سبز تازه دور نگه دارید تا از شعله ور شدن لامینیت که مستعد ابتلا به آن هستند جلوگیری کنید.

اسب‌هایی با پا‌های خشک، شکننده یا ترک خورده ممکن است از مکمل‌های سم حاوی بیوتین و سایر مواد مغذی بهره‌مند شوند. ترنر می‌گوید که علاوه بر بیوتین، اسید‌های آمینه حاوی گوگرد متیونین و سیستئین برای تشکیل سم ضروری هستند. او می‌گوید: مشتریان باید بدانند که مکمل‌های سم می‌توانند تفاوت ایجاد کنند، اما با توجه به سرعت رشد سم، تنها در ۲ هفته تفاوتی را مشاهده نخواهند کرد. ماه‌ها و ماه‌ها طول می‌کشد تا منفعت آن را ببینید.

نیاز‌های اسب‌ها بسته به منطقه و خشک یا مرطوب بودن آن متفاوت است. برای تعیین اینکه کدام پروتکل‌های مراقبت پیشگیرانه برای اسب و شرایط خاص شما بهترین است، با دامپزشک و پرورش دهنده خود همکاری نزدیک داشته باشید.