کارشناسان خواستار استانداردهای جدیدی برای مقابله با بیماری‌هایی هستند که از طریق هوا منتقل می‌شوند.
به گزارش خبرنگار گروه علم و پیشرفت خبرگزاری فارس به نقل از خبرگزاری فرانسه، گروهی از متخصصان باور دارند، با استفاده از درس‌هایی که همه‌گیری کووید ۱۹ به جهان داد، استانداردهای ساختمان برای محافظت بهتر در برابر بیماری‌هایی که از طریق هوا منتقل می‌شود باید تغییر پارادایم را تجربه کنند.
الگوواره یا پارادایم، سرمشق و الگوی مسلط و چهارچوب فکری و فرهنگی است که مجموعه‌ای از الگوها و نظریه‌ها را برای یک گروه یا یک جامعه شکل داده‌اند. هر گروه یا جامعه، «واقعیات» پیرامون خود را در چارچوب الگوواره‌ای که به آن عادت کرده تحلیل و توصیف می‌کند.
متخصصان در مجله ساینس نوشتند، در طراحی‌های آینده ساختمان باید اقدامات تهویه و تمیز کردن هوا از جمله فیلتراسیون و ضد عفونی با استفاده از هر دو فیلتر و دستگاه‌های فرابنفش لحاظ شود.
این در حالی است که داده‌های به دست آمده حاکی از آن است، ذرات ریز حاوی ویروس کرونا که با تنفس، گفتار عطسه و سرفه آزاد می‌شوند، عامل اصلی گسترش کووید ۱۹ هستند.
۳۹ کارشناس که شامل برخی از برجسته‌ترین مهندسان محیط زیست در جهان هستند، خاطرنشان کردند که در نحوه تنظیم دولت‌ها در مورد ایمنی مواد غذایی، بهداشت و آب آشامیدنی در مقایسه با عوامل بیماری‌زای موجود در هوا اختلاف زیادی وجود دارد.
نویسندگان نوشتند، انتقال هوایی بیماری‌ها برای مدت طولانی شناخته نشده بود، زیرا ردیابی عفونت‌های موجود در هوا بسیار دشوارتر است، در حالی که آلودگی غذا و آب تقریباً همیشه از یک منبع قابل شناسایی است.
انجام مطالعات درباره نتقال بیماری از طریق هوا بسیار دشوارتر است زیرا هوا به عنوان یک ماده مسری، گسترده است، متعلق به کسی نیست و غیرقابل کنترل است.
علاوه بر این، مدرن‌ترین ساخت و سازهای ساختمان پس از کاهش اعتقاد به مهم بودن عوامل بیماری زای موجود در هوا رخ داده است و بنابراین فاقد عناصر طراحی و ساخت برای کاهش خطر است.
آنها گفتند: نرخ تهویه برای مکان‌های مختلف با توجه به فعالیت‌های انجام شده در آنجا متفاوت خواهد بود؛ به عنوان مثال سالن‌های سینما و سالن‌های ورزشی جزء مکان‌هایی هستند که به تهویه بیشت و گسترده‌تر احتیاج دارند.
این مقاله همچنین اضافه کردن سیستمهای کنترلی برای تنظیم میزان استفاده از انرژی و جلوگیری از آلودگی هوا از آلودگی‌های خارجی در داخل خانه را نیز مهم می‌داند.
نویسندگان خواستار استانداردهای جهانی کیفیت هوای داخلی (IAQ) به رهبری سازمان جهانی بهداشت و تدوین استانداردهای جامع توسط دولت‌های ملی و نهادهای متخصص شدند.
آنها همچنین خواستار استفاده گسترده از مانیتورها شدند، به طوری که عموم مردم از کیفیت هوا در فضاهای داخلی مشترک خود آگاه شوند.
متخصصان نتیجه گیری کردند: تغییر پارادایم در مقیاسی که هنگامی که گزارش بهداشتی چادویک در سال ۱۸۴۲ دولت انگلیس را ترغیب کرد شهرها را به سازماندهی منابع آب پاک و سیستمهای فاضلاب متمرکز ترغیب کند، مورد نیاز است».
